Μαρία Λαϊνά / ο κλόουν

"...ε, και λοιπόν σκέφτηκα, έ και λοιπόν,
κανένας, τίποτα δεν είναι ένα,
κάποια στιγμή ενώνεται το νερό,
αυτό είναι ανακουφιστικό, παρήγορο, και αμφιβάλλω άν 
- τί θέλω να πώ...
μόνο μια γλυκιά μυρωδιά τον Ιούνιο, αργά ή γρήγορα, δεν είναι πίσω σου πιά
το δωμάτιο που ξέχασες να βγείς,
όταν άνοιξες, ή βγήκες, άνοιξες την πόρτα και βγήκες,
αφού οτιδήποτε μπορούσε, αλλά δεν είναι πίσω σου πιά..."

2 χρόνια μετά