 |
η πέτρα της ελευθερίας μου άσχημη αδιάφορη πορώδης ενδιαφέρουσα υφή τα δάχτυλα κολλούν πάνω της επίπεδα που με απασχολούν όσο δέχομαι συμβουλές απο το τηλέφωνο -εκμεταλεύσου την ελευθερία σου! μα δεν την θέλω. την πετάω απο πάνω μου με την πρώτη ευκαιρία. την αποποιούμαι. τη διώχνω όπως τις παχυές μάυρες μύγες του αυγούστου. δεν θέλω να είμαι μόνη. δεν θέλω Τί νομίζω οτι κάνω; Επιτέλους ένα σεμνό και ειλικρινές ερωτηματικό. Κάνω ο,τι μπορώ. Ο,τι μπορώ! Πάνω στο πορτοκαλί δανεικό sleeping bag κρύβομαι απο τον ήλιο της Νισύρου ανάμεσα στις πιο μεγάλες αράχνες που υφαίνουν τον ιστό τους για το επόμενο θύμα. Κάθε φορά η ίδια ιστορία and the itcy bitcy spider climbed up the spout again καληνύχτα, μεσημέριασε |
27/7/10
αγίου πνεύματος '09
